Nowy Dwór Mazowiecki - Forum

Kalo pisał, że filmy pochodzą z Zakroczymia, może początek filmu byl nagrywany w Zakroczymiu? Mi się kojarzy, że to łuk ulicy warszawskiej patrząc w stronę Gałach. Tyle, że w tej chwili chodnik jest zdaje się po drugiej stronie, więc to by obalało moją teorię

Na korzyść wersji, że to NDM przemawia z kolei fakt, że przy 0:30 kadr przesuwa się w lewo, widać biały budynek, jakby pollenowskie ujęcie wody. Jednakże wydaje mi się, że łuk drogi jest zbyt ostry. Poza tym było by raczej widać przepompownię ścieków przy drodze.

Kilka szczegółów które też wypatrzyłem (odnoszą się do wyciętego kadru):
* na środku horyzontu widać jakby maszt/komin
* po lewej stronie na horyzoncie widać szpiczasty obiekt, jakby dach kościoła czy czegoś w tym stylu

008 napisał(a): Miejsce na pierwszej części filmu - przed parkiem - kojarzy mi się z ul.Maturzystów -obecnie- idąc od stacji w kierunku pólka,a Pani na filmie z pewną mieszkanką ul.Boh.Modlina. Tak ja to widzę

Zaczynam skłaniać się ku powyższej tezie.
Czy na zdjęciu nie jest przedstawiona droga - zakręt z Chemików w Inżynierską ?
Obecnie, na tym polu ze zdjęcia, stoi budynek "ogólniaka" oraz SP 5. W oddali ulica Maturzystów - z betonowym płotem wzdłuż jednostki, budynki jednostki i ten komin w oddali. Kiedyś przy blokach na Sportowej była kotłownia z kominem (o ile się nie mylę), a może to jeszcze jakiś inny komin ...
Może Ktoś ze starszych forumowiczów zweryfikował by tę tezę ... bo dla mnie budynek LO stał tam od zawsze.

Przejeżdżałam dzisiaj Bohaterów w stronę Okunina, niby zakręt jest, szeroki chodnik, betonowe słupy, ale coś nie pasuje.
Dzielnica Okunin przez lata też się zmieniała, część hal przemysłowych została wyburzona. Komina ze zdjęcia nie ma, bo ten ZEC-u jest duużo dalej.

Wczoraj niejaka Pani Kama tak mi dogryzła że postanowiłem wyjaśnić sprawę pani spacerującej w parku.Skutek jest taki że Pani została odnaleziona i potwierdziła że na filmie jest właśnie Ona.Niestety zapomniałem o najważniejszym czyli miejscu kręcenie pierwszej części filmu,wiem że się nie popisałem ale Kalo będzie wiedział więcej i pewnie rozwikła zagadkę do końca - szczerze go podziwiam i jak tak dalej pójdzie to jeszcze wiele zagadek przestanie być zagadkami.

To na pewno nie to miejsce, w latach +/- 70 teren ten był placem budowy najpierw osiedle potem szkoła, liceum stoi na ul. Chemików, ul. Maturzystów powstała około 1990r dokładnie nie pamietam, tam był tylko piach zero chodnika jak był deszcz to żeby butów nie przemoczyć to chodzilo się dosłownie po murku ogrodzenia liceum, nie było też ulicy po drugiej stronie tj. między liceum a byłym internatem i nie było tam tj. na łuku w tym miejscu żadnego chodnika.

A z którego dokładnie roku jest ten film?

Chelsea napisał(a):Dzielnica Okunin przez lata też się zmieniała, część hal przemysłowych została wyburzona. Komina ze zdjęcia nie ma, bo ten ZEC-u jest duużo dalej.

120-metrowy komin ZEC-u został wybudowany dopiero ok. 1983 roku Wcześniej nad miastem i jego okolicą dominował nieistniejący od ponad 15 lat komin kotłowni Stołecznych Zakładów Chemii Gospodarczej Pollena - także znalazłby się poza kadrem kamery. Kotłownię zakładową rozebrano (wraz z kominem) po przejęciu Polleny przez firmę Benckiser.
Potwierdzam, że mała kotłownia z niewysokim kominem ogrzewała przez wiele lat mieszkania w kilku wojskowych blokach przy ulicy Sportowej

Dzięki za rozwianie moich wątpliwości.
Napięcie rośnie... czekam aż KaloNDM rozwiąże zagadkę

Heimat napisał(a):120-metrowy komin ZEC-u został wybudowany dopiero ok. 1983 roku Wcześniej nad miastem i jego okolicą dominował nieistniejący od ponad 15 lat komin kotłowni Stołecznych Zakładów Chemii Gospodarczej Pollena - także znalazłby się poza kadrem kamery. Kotłownię zakładową rozebrano (wraz z kominem) po przejęciu Polleny przez firmę Benckiser.
Potwierdzam, że mała kotłownia z niewysokim kominem ogrzewała przez wiele lat mieszkania w kilku wojskowych blokach przy ulicy Sportowej

Z lat 70-tych pamiętam jeszcze jeden duży, ceglany komin. Z zakrętu na ul. Chemików to widać go było chyba poza niższą częścią budynków Internatu (tak w stronę późniejszych garaży). Stał gdzieś w przemysłowej dzielnicy po zachodniej stronie Księżej Góry. Później go wyburzono.

EDIT:
Ja bym jednak obstawiała, że widok na początku filmu to łąki i droga do Okunina widziana od strony miasta.

Natomiast bardzo rozczulił mnie widok huśtawek z parku: chodziłam tam na początku lat siedemdziesiątych z moim Dziadkiem codziennie. Miałam nawet swoją ulubioną huśtawkę. Były całe z metalu, malowane, trochę powykrzywiane i skrzypiały straszliwie. )

Również pamiętam ten wysoki, stary komin z czerwonej cegły, który stopniowo zwężał się ku górze. Stał na terenie Kablobetonu (przed wojną mieściła się tam Fabryka Produktów Kartoflanych). Komin został wyburzony około roku 1980 - ponoć zaczynał powolutku odchylać się od pionu.

LOL21NDM napisał(a):Natomiast bardzo rozczulił mnie widok huśtawek z parku: chodziłam tam na początku lat siedemdziesiątych z moim Dziadkiem codziennie. Miałam nawet swoją ulubioną huśtawkę. Były całe z metalu, malowane, trochę powykrzywiane i skrzypiały straszliwie.

Z tymi huśtawkami jest związane jedno z pierwszych wspomnień z mojego dzieciństwa. W pamięci mam taki obraz - huśtawki ( te z filmu ), kilku tatusiów huśta swoje dzieciaki. I każdy z ojców ma ze sobą radio tranzystorowe. Mój Tato też. Słuchali jakiś ważny mecz z Mundialu 78.
Szczególnie zapadły mi w pamięć te radia tranzystorowe,bo radio mojego Taty miało taki przestarzały design

Jeszcze jedna rzecz przypomniała mi się odnośnie spacerów w dzieciństwie po Parku Miejskim w latach siedemdziesiątych ...
Nieopodal parku na Placu Solnym były (i są) niskie pawilony usługowe. W jednym z nich swój zakład miał zegarmistrz - pan Kot. Na wystawie stał zegar z huśtającą się laleczką.
Wystawa u zegarmistrza była obowiązkowym punktem spaceru, laleczka zawsze się huśtała i wszystkie dzieciaki wprawiała w zachwyt ...

Chelsea napisał(a):Szczególnie zapadły mi w pamięć te radia tranzystorowe,bo radio mojego Taty miało taki przestarzały design

Długie włosy, rozpięta koszula z szerokim kołnierzem + najlepiej sporej wielkości medalion na owłosionej klacie, spodnie dzwony oraz buty koturny lub drewniaki - tak zapamiętałem facetów z drugiej połowy lat siedemdziesiątych, którzy dźwigali (nierzadko na ramieniu) ogromne, dość ciężkie radia tranzystorowe

Chelsea napisał(a):Jeszcze jedna rzecz przypomniała mi się odnośnie spacerów w dzieciństwie po Parku Miejskim w latach siedemdziesiątych ...
Nieopodal parku na Placu Solnym były (i są) niskie pawilony usługowe. W jednym z nich swój zakład miał zegarmistrz - pan Kot. Na wystawie stał zegar z huśtającą się laleczką.
Wystawa u zegarmistrza była obowiązkowym punktem spaceru, laleczka zawsze się huśtała i wszystkie dzieciaki wprawiała w zachwyt ...

Zgadza się. Pana Kota pamiętam. Pamiętam także zaklady totalizatora sportowego (czy jak to się tam nazywało) i wypełnianie kuponów. W latach 80-tych był tam w pobliżu też sklep 1001 drobiazgów...

Sklep "1001 drobiazgów" był w stanie wojennym dla nas sezamem pełnym skarbów Wystarczyło, że jedna osoba z klasy pojawiła się w szkole np. z zakupioną tam latarką miniaturowej wielkości, a już parę dni później takie maleńkie latarki posiadali prawie wszyscy uczniowie