[Wiersz],,Zmienić dzieję"

[wacha]

A zobaczyłem, że jest taki dział na forum to postanowiłem jeden ze swoich wierszy umieścić, zwłaszcza, że w pewien sposób pasuje mi do głównych założeń forum tj. żeby coś ruszyć w tym naszym mieście i otwierać oczy. Tak więc ludu, do lektury

Kuba Wasiak
,,Zmienić dzieje"
Jeden tylko słuszny pogląd?
Jedne tylko ważne sny?
Kiedy okazujesz skruchę,
Wtedy Ty jesteś tym złym.
Cóż za miejsce gdzie uczucia jak kamienie?
Gdzie lepiej nie chwalić się swym imieniem,
Gdzie o wolność się nie walczy,
Bo z tym zawsze kończysz źle.
Gdzie odmienność zbrodnią.
Gdzie wybitność karygodną.
Tutaj talent nic nie wieńczy,
Tu gdzie życie jak spacer po bezdrożach.
Gdzie zapomnisz kto kochanek, a kto gach.
To kraina gdzie nie witasz ludzi w drzwiach.
Tu gdzie niewinny idzie w piach.
Tu pytanie jedno widzę, zadam póki czas.
Czy sens w tym świecie widzi ktoś z was?
Choć zaskoczę, ja go widzę,
Nie porzucę choćbym chciał,
Póki szansę będę miał.
Bo jest rada. Siłą, buntem, mocą?
Złem, nienawiścią i przemocą?
Nie! Szansy z drugiej strony łud.
Czyńmy, nie liczmy już na cud.
W garść się weźmy, zadziałamy czujni.
Gdy się uda nie żałujmy.
Słowo, czyn, myśl płodna,
To jest walka tego głodna
Aby ludzkość była zgodna.
By przyszłość mogła być pogodna.
By nasz egzystencja była godna.
Aby szansę mieli ludzie,
By żyć w zgodzie i naturze,
Aby życie było cenne,
Aby myśli były rdzenne,
Aby zmienić wspólne dzieje,
Zmienić to co się tu dzieje!

[otomato]

Co ja widzę w Tobie?


Może czas tak beztroskiej, kochanej „Jedynki”
My z kluczami na szyjach, sportowo ofiarni
I na wskroś wyczynowe co dzień pojedynki
Gdy biegliśmy na przerwie po chleb do piekarni
Do dziś widzę jak dłońmi bochenek w głąb żłobię
Powiedz mi moje miasto, co ja widzę w Tobie?

Może Twierdzę wraz z tymi, co w murach jej stali
Nawałnicy wojennej patrzyli wprost w oczy
Nie pytając o cenę mundury wkładali
Dzięki nim moje życie ku Tobie się toczy
Zegnę moje kolano przy każdym ich grobie
Powiedz mi moje miasto, co ja widzę w Tobie?

Może dymy, jak niebo nad Tobą spowiły
Albo wodę, gdy z hukiem w szlak ulic się wdziera
Pośród łez i pożogi wzbierały Twe siły
Dumne imię Twoje na kraj świata dociera
Ludziom rękę podajesz w najgorszej ich dobie
Powiedz mi moje miasto, co ja widzę w Tobie?

Może serca ludzi, które biły dla Ciebie
Choć korzenie odcięte gdzie indziej zostały
Tutaj spokój znalazły i pomoc w potrzebie
Talentami dziękować nigdy nie przestały
Mój szacunek okazać chcę każdej osobie
Powiedz mi moje miasto, co ja widzę w Tobie?

I ślubuję Ci w czasów współczesnych zamęcie
Choćbym snuł rozmaite wprzód plany świetlane
A wyborów świadomy swych stał na zakręcie
Synem Twoim niezłomnie na zawsze zostanę
Zechciej przyjąć me życie ze wszystkim co robię
Powiedz mi moje miasto, co ja widzę w Tobie?

A składając te słowa sześć razy skłamałem
To pytanie zadając, gdyż zawsze wiedziałem

[andrzej1974]

Podobno obecnie "prawdziwi poeci" już nie rymują.

[Heimat]

Zainteresowanych twórczością @otomato odsyłam do portalu Poetica.

[otomato]

Podobno obecnie "prawdziwi poeci" już nie rymują.

Ale to tylko "Prawdziwi Poeci"
Mnie wszędzie nazywają "lokalnym"

[otomato]

Zainteresowanych twórczością @otomato odsyłam do portalu Poetica.

Bardzo dziękuję i również zapraszam
Przepełniony obawami